Belle en het Beest

 

Afgelopen week ben ik samen met mijn dochter (18 jaar) 

naar de musical Beauty and the Beast geweest in het AFAS Circustheater.

 

Altijd leuk een gezellig avondje uit en totaal weer anders als een filmavond.

 

 

Het verhaal van Beauty and the Beast is een sprookje uit de tijd van mijn kinderen. Het kwam nog niet voor in het repertoire waar ik mee opgegroeid ben, dus voor degene die het verhaal ook niet zo goed kennen zal ik onderaan dit blog de verhaal-lijn nog even neerzetten.

In deze musical is het verhaal wel enigszins aangepast ten opzichte van het oorspronkelijke verhaal,  maar mijn dochter vond het zeker leuk en was ook erg verrast om de betoverde voorwerpen zoals Theepot en Luminaire in deze musical tegen te komen....

 

De zaal was ingericht voor alleen 1e Rang zitplaatsen, waardoor de zaal klein en gezellig aanvoelde. Het decor was met zijn mooie donkerblauwe stoffen met goudkleurige accenten erg mooi opgebouwd en ook de verscheidenheid aan verschillende decor gaf je het gevoel dat je in het kasteel mee bewoog met het verhaal. Erg leuk gedaan en samen hebben we een hele gezellige avond gehad.

 

 

 

Verhaal Belle en het Beest:

Het verhaal gaat over een familie, bestaande uit een vader, twee dochters en een zoon. De familie is door allerlei ellende aan lager wal geraakt. Wanneer de vader op reis moet in de hoop iets te redden van het familiefortuin, verdwaalt hij. Hij komt terecht in een vreemd kasteel, waar hij gastvrij onthaald wordt, doch op zo'n manier dat hij geen gastheer of personeel te zien krijgt. Wanneer hij door de kasteeltuin loopt, ziet hij de prachtige rozen, en plukt er eentje voor zijn dochter, Belle. Hierop verschijnt een woest beest ten tonele, dat hem verwijt dat hij na alle gastvrijheid zijn rozen wil stelen en hem dreigt te verscheuren. Als de vader uitlegt dat hij de roos plukte voor Belle staat het Beest erop dat hij zijn dochter naar het kasteel brengt. Alleen dan mag hij blijven leven. Met tegenzin doet de vader dit, omdat Belle hier ook op staat.
In de tijd dat Belle op het kasteel verblijft, krijgt ze vreemde dromen waarin een fee haar waarschuwt dat alles zal goed komen. Het Beest vraagt haar echter iedere avond opnieuw om haar hand en wanneer ze hem afwijst, rent hij tierend weg. Na een jaar mag Belle van het Beest drie dagen naar huis om haar familie weer te zien. Daar aangekomen ziet Belle dat het al weer beter met de familie gaat. Belle brengt hen ook prachtige geschenken namens het Beest, maar ze heeft zelf dusdanig mooie geschenken van hem gekregen dat haar broer en zus jaloers worden. Ze besluiten haar langer in huis te houden: dan wordt het Beest misschien wel zo woedend dat hij haar opvreet. Maar als Belle niet op tijd terug is, krijgt ze 's nachts een droom waarin ze het Beest stervend ziet liggen in de kasteeltuin. Ze spoedt zich erheen. Wanneer ze bij het stervende Beest openlijk haar liefde voor hem betuigt, verandert hij in een prins, die door boze machten in een Beest was veranderd en enkel genezen kon als hij ooit ware liefde vond. De fee, uit Belles dromen, was zijn beschermster, die Belle waarschuwde voor de dood van het Beest, waardoor Belle hem redden kon. Ze trouwen en leven nog lang en gelukkig.

Labyrinth

Ik blijf even in de sfeer van de fantasie films.
Afgelopen week werd de wereld opgeschikt door het overlijden van David Bowie.

Ik denk dat iedereen wel bepaalde herinneringen heeft aan hem, of zijn muziek. Ook ik, maar daarnaast heb ik ook leuke herinneringen aan de film Labyrinth, waarin David Bowie de rol speelde van Goblin King.

Een film, waarbij de poppen gemaakt zijn door Jim Henson, bekend van de Muppetshow, en dan nog met een bekende popster in de hoofdrol, genre fantasie..... alles bij elkaar een ideaal plaatjes, dus deze film moest en zou ik in de bioscoop gaan zien.
Maar alleen is zo alleen, wie wil er mee.....
Het zal vast aan mij of aan mijn interessegebied gelegen hebben, maar ik kreeg niemand enthousiast om met me mee te gaan, dus heb ik mijn vader overgehaald om de stoute schoenen aan te trekken. En gelukkig, hij ging overstag. Nu moet je weten dat mijn vader het pure geldverspilling vindt om naar de bioscoop te gaan, dus het kaartje kocht ik voor hem. Hij had die avond meer interesse in de entourage van de bioscoop en raakte hier na afloop niet over uitgesproken, maar ik had de film gezien en heb van de avond genoten.



Een grappige film met een sprookjesachtige verhaallijn....
 

Vandaag is "Labyrinth" nog 1x te zien in het Eye in Amsterdam,

dit komt me helaas niet uit, maar in gedachte zie ik de film nog aan me voorbijgaan....

 

********************************************************

Het verhaal.....

... draait om het tienermeisje Sarah: ze gaat op in een boek, getiteld Labyrinth, vol met prachtig klinkende volzinnen en illustraties die doen denken aan M. C. Escher. Het boek is de manier om aan de werkelijkheid te ontsnappen, aan haar stiefmoeder die ze niet mag en haar halfbroertje Toby op wie ze moet passen.
Deze volzinnen blijken toverkracht te hebben, zodat Sarah in een driftbui haar (half)broertje wegwenst omdat hij zo huilt. De goblins, kleine groene mannetjes, nemen Toby mee naar hun koning Jarrett. Wanneer Jarrett aan Sarah verschijnt, smeekt ze hem haar broertje terug te geven. Jarrett geeft haar 13 uur de tijd om hem uit zijn kasteel op te halen. Om hem terug te halen trekt ze hem achterna, een toverwereld in, vol wonderen en illusie. Ze moet door het labyrint en de goblinstad om uiteindelijk Toby uit het paleis terug te halen. Maar Jarrett laat dat niet zomaar gebeuren.
Aan de ingang van het labyrint ontmoet ze de mopperige goblin Hoggle die daar een conciërge-functie heeft. Na enig wantrouwen is Hoggle uiteindelijk bereid met haar mee te gaan. Op het pad naar het kasteel ontmoeten ze o.a Ludo, een goedmoedige lobbes met onvermoede krachten, en de 'Fire-gang', welke zeer speelse en bewegelijke wezens zijn met losse lichaamsdelen.
Het irriteert Jarrett dat Sarah toch nog zo ver door het labyrint komt. Jarret eist dat zijn onderdaan Hoggle aan Sarah een zeer speciale perzik geeft. Maar omdat Sarah Hoggle kust en Jarrett nogal jaloers blijkt, belandt het gezelschap via een valluik in de Eeuwige Stankmoerassen. Aan de stank ontsnappen ze echter. Vervolgens ontmoeten ze daar Sir Didymus, een hond met het karakter van een hoofse ridder maar zonder het bijbehorende uiterlijk en krachtpatsersvermogen. Hij is vergezeld van zijn trouwe viervoeter Ambrosius, een Bobtail-achtige hond, die snel bang is, en daarom vaak zijn baasje, Sir Didymus, in de steek laat.
Uiteindelijk eet Sarah toch van de betoverde perzik waardoor ze begint te hallucineren en daarna haar geheugen verliest. Nadat ze uit haar hallucinatie ontwaakt, belandt ze op een vuilnisbelt. Een goblinvrouw probeert Sarah hier zich thuis te laten voelen, om zo de gedachtes over de weggenomen Toby weg te nemen. Zo komt ze uiteindelijk weer op haar kamer terecht, waarna ze denkt dat het allemaal een vreemde droom was. Echter haar kamer blijk nagemaakt te zijn op die vuilnisbelt. Door de Goblinvrouw wordt ze overdonderd met speelgoed uit haar vroegere jaren. Opeens vindt ze op haar kamer het boekje met de volzinnen, waarna ze haar geheugen weer terug begint te krijgen, en weer weet dat ze naar Toby zocht. Daardoor stort de illusie van haar kamer in en wordt ze door haar vrienden bevrijd.
Vervolgens komt het viertal aan bij de poort van de Goblin-stad en bereikt na menig gevecht met diverse Goblins en een heuse Goblinrobot op het laatste moment het magische kasteel. Hier is de wereld totaal anders, alles lijkt op de beroemde trappenhuis-illusie van de beroemde M.C Escher. Een andere volzin uit het boek leidt tot de magische oplossing, en hierbij wordt de betovering verbroken, en komt ze weer naar huis toe, alwaar haar halfbroertje Toby weer rustig in zijn ledikant ligt te slapen. Al snel blijkt het echter geen droom te zijn waarin ze door het Labyrinth gezworven heeft, omdat vervolgens haar vrienden uit die magische wereld haar thuis komen opzoeken om een feestje te vieren.

Jumanji

Bekijk hier de trailer

Een Amerikaanse avonturenfilm uit 1995 met in de hoofdrol Robin Williams.

 

Inmiddels zijn er ook bordspellen en videogames hiervoor verkrijgbaar,

maar na het zien van de film wil ik echt het spel niet zelf spelen.

Winny the Poeh

Winnie de Poeh  is een personage uit een verhalenreeks van A.A. Milne. Zijn naam is eigenlijk Beer Edward, maar hij wordt zelden zo genoemd. Poeh-beer, zoals hij ook wel wordt genoemd, is dol op honing en heeft naar eigen zeggen maar een heel klein beetje verstand.

Winnie de Poeh is eigenlijk de knuffelbeer van Janneman Robinson, maar kan in de verhalen praten, net als de andere speeldieren en woont in het Honderd Bunderbos, geënt op een echt bosje in de buurt van het huis van de schrijver. Poeh, Janneman Robinson en Knorretje beleven in de verhalen van Milne eenvoudige avonturen die bijvoorbeeld als motief hebben dat Poeh van honing houdt, of dat er een nieuw dier in het bos is komen wonen, of dat de dieren op ontdekkingstocht gaan. Winnie de Poeh heeft veel vrienden: Janneman Robinson, Knorretje, Teigetje, Kanga, Roe, Iejoor, Konijn en Uil.

Het eerste boek over Winnie verscheen op 14 oktober 1926 met als titel Winnie-The-Pooh. Een tweede boek verscheen in 1928 onder de titel The House at Pooh Corner (Het huis in het Poeh-hoekje). Mede door de tekeningen van Ernest Shepard zijn de verhalen onsterfelijk geworden. De boeken over Poeh worden ook door volwassenen gewaardeerd door de filosofische toon van de avonturen. Via de avonturen van Poeh leren kinderen naar de wereld van alledag kijken.

Bron: Wikipedia

Winny the Poeh is nu vooral bekend van de Disneytekeningen en filmpjes, waarin er een leuke mollige beer is gecreëerd. Persoonlijk vind ik de tekeningen van Ernest Shepard leuker, maar zijn voor kinderen minder aanspreekbaar.

In een later blog zal ik nog eens terug komen bij Winny the Poeh om meer op zijn verhalen en vriendjes in te kunnen gaan.